بیره‌وه‌ری رۆژانی حه‌ماسه‌و فیداکاری پێشمه‌رگه‌کانی سازمانی خه‌بات،ی کوردستانی ئیران. به‌شی سێیه‌م.
که‌ریم فه‌یزیان، ولاتی سوئێد
خوینه‌رانی خۆشه‌ویست، ئه‌ی ئه‌و که‌سانه‌ی تامه‌زرۆی بیستن و گێرانه‌وه‌ی به سه‌رهاتی تاڵ و شیرین، سه‌خت و دژواری ڕۆژانی حه‌ماسه‌و قاره‌مانه‌تی پێشمه‌رگه‌کانی کوردستان، به تاێبه‌ت
شێره کورانی سازمانی خه‌بات،ی کوردستانن، سلاۆتان لێ بێ. ئیستاش فه‌رموون له گه‌ڵ به‌شی
سێیه‌می باسه‌که‌مان.
له به‌شی دووهه‌می باسه‌که‌ماندا وه‌ک له بیرتان بێت دوای ئه‌وه‌ی که زانیمان دژمن هاتۆته ناو گوندی کلاوڵ و ئێمه نه‌مانتوانی بچینه گوندی کڵاوه‌ڵ و نه‌شمانتوانی له گه‌ڵ ئه‌و دوو پێشمه‌رگه‌ی لێمان هه‌ڵبڕابون ته‌ماس بگرین، بۆ یه‌کگرتنه‌وه له گه‌ڵ جه‌ماعه‌ته‌که‌ی ترمان به‌ره‌وئاوایی ڵلیاوا ڕێکه‌وتین.
دوای ڕی پیوانێکی زۆر سه‌عات سێ ونیوی شه‌و گه‌یشتینه ڵیاوا. به داخه‌وه هه‌ر که گه‌یشتینه
لای جه‌ماعه‌ت بێ ئه‌وه‌ی بتوانین وچانێک بده‌ین و تۆزێک وه‌حه‌سێین، تێکرا هه‌موو هێزه‌که به‌ره‌و پشتی جاده ی به‌ینی بۆیه‌نی خووارو گوندی کێله به‌رێ که‌وتین. پێش ئه‌وه‌ی رۆژ هه‌ڵبێ، خۆمان گه‌یانده پشت جاده. هه‌ر که تۆزیک پشت جاده‌که که‌وتین چاوه‌دێرمان داناو هه‌ر چه‌ند که‌سه‌و له بن ده‌وه‌ن یا به‌ردێکدا بۆی خه‌وتین. له سه‌ر ئه‌و هه‌موو هیلاکییه‌وه، شه‌هید کاک عبدولکه‌ریم چه‌ند که‌سی له گه‌ڵ خۆی بردبوو و چوبونه ئه‌و به‌رزاییانه‌ی به سه‌ر بۆیه‌نی خووارو ناوچه‌که‌دا ئه‌یروانی. بۆ ئه‌وه‌ی هێزی پێشمه‌رگه بتوانێ به ئاسوده‌یی وچانێک بدا. لێره هیندێک روداو رویدا که کاری ده‌رون سازمانییه‌و ناکرێ باس بکرێ که چه‌ند برایه‌کی مه‌سئول له‌و کاره ئاگادار بون . له کاتی خۆێدا ئه‌گه‌ر وه‌زع گونجاو بوو، باس ده‌کرێ. به‌ڵام ئه‌گه‌ر بۆ ئه‌و که‌سانه‌ی له گه‌ڵ بوون و بۆیان جێی پرسیاره ئه‌توانن په‌یوه‌ندی پێوه‌م بکه‌ن بۆیان رون ده‌کرێته‌وه.
له ئیواره‌دا به‌ره‌و سه‌ر به‌نده‌نه‌کان و له‌ویشه‌وه سه‌ره‌وخووار بوینه‌وه بۆ ناو گوندی سپی که‌مه‌ره.
خه‌ڵکی ئه‌م گونده خه ڵکێکی دلسۆزن بۆ پێشمه‌رگه، نه‌ت ده‌زانی چۆنیان له گه‌ڵ بدوێی به تایبه‌ت ماوه‌یه‌ک بو پێشمه‌رگه له‌م ناوچه یه دوور بو، پێیانه‌وه دیار بو چه‌ند تامه‌زرۆی پێشمه‌رگه‌ن. تا سه‌عات دووانزه‌ی شه‌و له ناو ئه‌و خه‌ڵکه شۆرشگێره‌دا ماینه‌وه‌و. دوایه به ناچار سپی که‌مه‌ره‌شمان به جی هێشت و له ڕیگای بانه بۆ مه‌ریوان په‌رینه‌وه‌و چوینه هه‌نجیله. شه‌وو رۆژیک له هه‌نجیله ماینه‌وه رۆژی دواتر به‌ره‌و کانی ناو به دیوی جاده‌ی بانه، سه‌قزدا به ری که‌وتین و چوینه ئاوایی کانی ناو. له کانی ناو، خه‌به‌رمان پێگه‌یی که رژیم هیزێکی زۆوری هێناوه‌ته کارخانه‌ی به‌رقی تازه له نزیک گوندی ره‌شه‌قه‌ڵات له سه‌ر جاده‌ی سه‌قز. ئیمه‌ش هێزی پێشمه‌رگه بوینه چووار ده‌سته. دوو ده‌سته‌مان نارده به‌رزاییه‌کانی که ئه‌روانی به سه‌ر هه‌موو ناوچکه‌دا. دوو ده‌سته‌که‌ی دیکه‌ش سه‌ره‌وخووار بونه‌وه بۆ سه‌ر جاده‌ی سه‌قز له به‌ینی به‌لوه و بنه‌خوێوه خۆیان گه‌یانده سه‌ر جاده، له سه‌عات چوواری دوانیوه‌رۆدا. له‌وێ له سه‌ر جاده‌و ده‌ورو پشتی جاده سه‌نگه‌ریان گرت و ده‌ستیان کرد به ڕاگرتنی ئه‌و ماشێنانه‌ی که له سه‌قزو بانه‌وه ده‌هاتن، دوای ڕاگرتن و پشکنینی چه‌ند ماشین به به‌ر چاوی به‌کرێگیراوانی رژیمه‌وه که له یه‌ک کیلومیتری ئه‌وان به ڕیوه ده‌چو ،وه‌ک نه بای هاتبێ و نه بۆران. نه‌یانویرا به‌ره‌و هێزی پێشمه‌رگه تۆله ئه‌ستینه‌رانی ریگای شه‌هید کاک محه‌ممه‌د درۆله‌یی، ببزون. له ئیواره‌یه‌کی دره‌نگدا بێ ته‌قه جاده‌که‌مان به‌جێ هێشت و به‌ره‌و به‌رزاییه‌کانی ناوچه‌که به‌رێ که‌وتین. هه‌ر که هیزی به‌زیوی داگیرکه‌ر زانیان ئێمه جاده‌که‌مان جێ هیشتووه، به تۆپ و کاتیوشا هه‌مو ده‌رو ده‌شی ناوچه‌که‌ی کوێر کوێرانه تۆپ باران کرد.
که به خۆشییه‌وه هێزی پێشمه‌رگه و جه‌ماوه‌ری دڵسۆز و پشتیوانی شۆڕش بێ زییان بوون. بۆ شه‌و چوینه بۆیه‌نی سه‌رو ، لێره‌ش له لایه‌ن برایانی ته‌شکیلاته‌وه قسه‌و باسێکی زۆر کرا بۆ جه‌ماوه‌ری ئه‌م گونده. له به‌ره به‌یاندا به‌ره‌و به‌رزاییه‌کانی ده‌ورو پشتی ده‌وسێنه به‌رێ که‌وتین. تازه هه‌تاو له سه‌رانی داب و،دیمه‌نی نیشتمانی له هه‌موو جوانێک جوانتر ده‌هاته به‌رچاو. ئیمه‌ش تازه گه‌یشتبوینه سه‌ربه‌رزاییه‌کان، که دژمنی قین له دڵ به تۆپی دور هاوێژ و خومپاره‌ی سه‌دوبیست کوێستانه‌کانی دایه به‌ر ره‌هێله‌ی ئه‌و چه‌که قورسانه تا دوانیوه‌رویه‌کی دره‌نگ تۆپ باران به‌رده‌وام بوو. له ئاکامی تۆپ بارانی به‌کریگیراوانی رژیم زه‌ره‌رو زیانێکی زۆر به جوتیاران که‌وت و چه‌ندین سه‌ر مه‌‌ڕو مالاتی خه‌ڵکی ناوچه‌که کوژران، به‌ڵام به خۆشیه‌وه خه‌لک و پێشمه‌رگه بێ زیان بوون.
پێشمه‌رگه به راستی ناوی خۆی به خۆیه‌وه‌یه‌تی، مه‌رگی خۆی پێش هه‌موو که‌س خستووه‌و بۆ گه‌ل و نیشتمانه‌که‌ی، بو ئازادی و سه‌ربه‌خۆیی، گیان فیدا ئه‌کات، هه‌مویان ئازان، به‌ڵام لێره‌دا ئه‌مه‌وێ ئیشاره به‌و چه‌ند پێشمه‌رگه بریندارانه بکه‌م که هه‌موی ئه‌م جه‌وله‌یه به برینداری له گه‌ڵ جه‌ماعه‌ت درێژه‌یان به جه‌وله‌که‌یانداو و بۆ جاریکیش ناره‌زایه‌تیان ده‌رنه‌بڕی و روی یه‌کیانم به گرژی نه‌دی. ئه‌وان بون وره‌و تینیان به ئیمه ئه‌دا،
زۆور به سه‌ختی و به ئازاره‌وه رۆژگاریان ده‌برده‌سه‌ر، به تایبه‌ت ئه‌و برا پێشمه‌رگه‌ی له پشتی کڵاوه‌ڵ فیشه‌ک له رانی درابوو. بۆ به‌د شانسی به‌شێک له‌و ده‌واو ده‌رمانه‌ی ێیمان بوو، به یه‌کیک له‌و دوو برا پێشمه‌رگانه بو که لیمان هه‌لبڕابون. چون یه‌کیان کادری ده‌رمانی بو.
به‌ڵێ، دوای ئه‌وه‌ی بۆیه‌نی سه‌رومان به جێ هیشت و هاتینه پشتی ده‌وسێنه، بۆ شه‌و ڕێ که‌وتین به‌ره‌و کووێره گویز. له کووێره گویز کۆبونه‌وه‌یه‌کمان کردو بڕیار درا بچینه کویستانه‌کانی پشتی حه‌وتاش له
به‌ینی بانه و مه‌ریوان و، سه‌قز. دواتریش داگه‌ریێن بۆ چه‌می شلێر. له کووێره گویز، خواردن و که‌لوپه‌لێکی زۆرمان پێچایه‌وه‌و له به‌ری به‌یانیدا به‌ره‌و مه‌رقه‌دی سوورێن ڕێ که‌وتین. که رۆژ بووه‌وه گه‌یشتینه مه‌رقه‌د. له‌وێ له چه‌ند به‌رزاییه‌ک دابین بوین. له‌م ناوچه دا پێشمه‌رگه‌ی کۆمه‌ڵه‌ی لێبوون و به‌ره‌و شاخه‌کانی پشتی نه‌نۆر رویی بوون. هه‌ر له مه‌رقه‌د هه‌واڵی گیرانی دوو پێشمه‌رگه هه‌لبراوه‌کانمان پێگه‌ییشت. که به داخه‌وه به هۆی سه‌ر لێ شێواویه‌وه زۆر به ئاسان به ده‌ستی به‌کریگیراوانی رژیم به دیل ده‌گیرێن. ( ئه‌مه‌ی لێره‌دا بوتان ده‌گیرمه‌وه له زمانی یه‌کێک له‌و پێشمه‌رگانه که دواتر له لایه‌ن رژیمه‌وه دوای چه‌ند ساڵ زیندان ئازاد کراو چاومان پیی که‌وته‌وه ده‌گیرمه‌وه). ئاوای گیراوه که: دوای ئه‌وه‌ی ئه‌وان ئه‌چنه باشووان، له‌وێ خه‌به‌ریان لێ ده‌ده‌ن . جاش و پاسدار دێنه سه‌ریان، له‌وێ دوای شه‌‌ڕێکی زۆر خۆیان ده‌رباز ئه‌که‌ن و به‌ره‌و شیوو دۆڵه‌کانی خوار ئاواییه‌که دائه‌گه‌‌ڕێن . تا تاریک دادێ، خۆیان ده‌پارێزن. له به‌ر ئه‌وه‌ی ئێمه له گه‌ڵ جاش و پاسداره‌کان ده‌رگیر بۆین. جاشه‌کان سه‌ر دوو پێشمه‌رگه‌کان نه‌پرژابون که به ا بچن. که شه‌ویان به سه‌ردا دێ پێیان وا ده‌زانن که ئێمه چوینه‌ته گوندی کڵاوه‌ڵ. سه‌ر ڕێده‌که‌ون به‌ره‌و دوایاند کڵاوه‌ڵ، که له ئاوایی نزیک ئه‌بنه‌وه هه‌ست به قه‌ره‌باڵغێه‌کی زۆر له ناو ئاوایی ده‌که‌ن. دوایه پێکه‌وه ته‌گبیر ده‌که‌ن چه‌که‌کانیان له شوێنێک بشارنه‌وه‌و دوایه بچنه ناو دێ. له‌به‌ر ئه‌وه‌ی زۆر دڵنیا نه‌بون که ئه‌و قه‌ره‌باڵغیه هێزی پێشمه‌رگه‌ن، یان نا!
به داخه‌وه به‌م شیوه بێ چه‌ک رو ده‌که‌نه ناو گوندو له قه‌راغ گوند له لایه‌ن به‌کرێگیراوانه‌وه ده‌گیرێن و هه‌ر له‌وێ دوای لێدان و شکه‌نجه‌یه‌کی زۆر واداریان ده‌که‌ن شوێنی چه‌ک و چۆڵه‌که‌یان بڵێن.)
لێره که ئه‌و خه‌به‌ره ناخۆشه‌مان پێگه‌یی زۆر نگه‌ران بوین، به‌ڵام وه‌ک له‌وه پێش باسم کرد پێشمه‌رگه، که‌سێکه که گیانی خۆی له سه‌ر له‌پی ده‌ستی داناوه‌و له کوشتن و یه‌خسیر بون سڵ ناکا، ساردو سه‌رماو بێ به‌رگی و بێ خه‌وێ و خوارده‌ن، کاری لێ ناکاو زۆربه‌ی خۆشیه‌کانی ژیانی خۆی وه‌لا ناوه بو ئه‌وه‌ی بتوانێ
ویست و خواستی گه‌له‌که‌ی ده‌سته‌به‌ر بکات.
له دوانیوه‌رودا مه‌رقه‌دی سوورینمان به جێ هێشت و به‌ره‌و کویستانه‌کانی پشتی حه‌وتاش به‌رێ که‌وتین.
له ئیوارییه‌کی دره‌نگدا گه‌یشتینه کانی به‌رخ. که ئه‌م شوێنه ده‌یڕوانی به سه‌ر چه‌می شلێردا . پێشمه‌رگه‌ی ناوه‌ندیکی کومه‌له له‌م شوینه بون، زۆربه‌ی به‌رزاییه‌کانیان گرتبوو. ئه‌و کاته شه‌‌ڕی نیوان ۆومه‌ڵه و حیزبی دیموکرات گه‌رم بوو. کۆمهڵله‌ش له به‌ر ئه‌وه وریایی باشیان ده‌کرد. لێره له گه‌ڵ کۆمه‌ڵه ته‌ماسمان گرت بۆ ئه‌وه‌ی له وه‌زعی یه‌کتر ئاگادار بین. ناوی ره‌مزێکی شه‌وی موشته‌ره‌کمان له به‌ینی هه‌ر دوو لادا داناو خواو راسان باش بۆی حه‌ساینه‌وه . له‌به‌ر ئه‌وه‌ی که کوێستان بو، هه‌واش به‌ره‌و ساردی ئه‌چو، شه‌وانه برێک سارد بوو. هه‌ر چه‌ند که‌سه‌و قۆخیلکه‌یه‌کی بچوکمان ساز کرد ۆو ئه‌وه‌ی شه‌وانه سه‌رمامان نه‌بێ.
دوای دوو ڕۆژ خواردنمان ته‌واو بو. بۆ هێزێکی وا زۆر خواردن به‌رگه‌ی نه‌ده‌گرت. تیمێکی چه‌ند که‌سیمان چونه ئاواییه‌کانی شیلمان و سه‌ر ته‌زێنی ناوچه‌ی نه‌نۆر سه‌ر به شاری بانه . له‌وێ سه‌ردانی خه‌ڵکی ئه‌و چه‌ند گونده‌یان کردو نان و پێخورێکی زۆریان له‌گه‌ڵ خۆیان هێنابو. لێره برینداره‌کان وه‌زعیان تۆزێک باشتر بوو، هێزی پێشمه‌رگه حه‌سانه‌وه. له کانی به‌رخ بڕیارماندا پێش ئه‌وه‌ی دریژه به جه‌وله‌که مان بده‌ین به‌ره‌و مه‌ریوان، چه‌ند ڕۆژێک له‌م شوێنه که ده‌ستی دژمنی پێڕا نه‌ده‌گه‌یشت، بمێنینه‌وه. هه‌ر له‌م شوێنه‌وه خه‌به‌رمان نارد بۆ بانه که هێندیک که‌ل و په‌ل و پێداویستیمان وه‌ک پێلاو، په‌تو ، سیگار، خواردن و کونسه‌رڤ و کومپوت و نانمان بو بێنن. که به راستی جێی خۆیه‌تی لێره‌وه سپاسی ئه‌و برایانه بکه‌م که زۆر خۆیان
خستبوه زه‌حمه‌ت و گیانی خۆیان خستبوه مه‌ترسییه‌وه تا بتوانن ئه‌و که‌لوپه‌له بگه‌یه‌ننه ده‌ست ئێمه. که من به‌ش به حاڵی خۆم لێره‌وه سپاسی ئه‌و هه‌موو زه‌حمه‌ت ودڵسۆزی و تێکوشانه‌یان ده‌که‌م.
داستانی خۆڕاگری هه‌رئه‌وه نه‌بو که له به‌رابه‌ری داگیرکه‌راندا شه‌‌ڕ به‌که‌ی. خوڕاگری ئه‌و پێشمه‌رگانه
له‌وه‌دا بوو که زۆروه‌‌خت بو، به چه‌ند رۆژ نان نه‌بوو بیخوا، له زۆر شه‌وی سارد دا پێخه‌ف نه‌بوو به خۆیدا بدا.
زۆر جار پێشمه‌رگه‌ی بریندار، ده‌رمان نه‌بوو برینه‌که‌ی بۆ تیمار کرێ. وره به‌رزی پێشمه‌رگه له‌وه‌دابوو که ئه‌یزانی بریندار بێ شوێنی پاشه‌کشه‌یه‌ک شک نابا. به‌و حاڵه‌شه‌وه وه‌ک پۆڵا له به‌رانبه‌ر داگیرکه‌راندا
وه‌ستابوو. له کاتێکدا خه‌ڵکی ئاسایی له ماڵی خۆی له نێو نوێنی نه‌رم و گه‌رما به بێ ترس و خۆف له کوشتن و بریندار بون و برسییه‌تی، بۆی خه‌وتون. ئه‌وه‌ییه که ئه‌بێ پێشمه‌رگه رێزیان لێ بگیرێ و داستانی خۆراگڕی و قاره‌مانه‌تیه‌کانیان باس بکرێ و به‌رز بنرخێندرێ.
دوای چه‌ند رۆژ حه‌سانه‌وه، ده‌سته‌یه‌ک پێشمه‌رگه تێکه‌لاو له هه‌ر دوو مه‌ڵبه‌نده‌که که به زۆری خه‌ڵکی ناوچه‌ی مه‌ریوان بوون، بۆ سه‌ردان و چاوپێکه‌وتنی جه‌ماوه‌ری گونده‌کانی هه‌نجیران، گاگل و چه‌ند شوێنی
دیکه به‌ره‌و ئه‌م ناوچانه به‌رێ که‌وتن ، پیش ئه‌وه‌ی پێشمه‌رگه‌کان بگه‌نه شوێنی مه‌به‌ستیان، ئه‌که‌ونه به‌ر هێرشی به‌کرێگیراوانی رژیم و زۆر به خه‌ستی کاتیوشابارانی شوێنی پێشمه‌رگه‌کان ده‌کرێ. ئه‌و هێرشه‌ی دوژمن ئه‌بێته هۆی ئاور که‌وتنه‌وه‌یه‌کی زۆرو خه‌ساره‌تێکی زۆر به مۆچه‌و مه‌زرای خه‌ڵکی ناوچه‌که ده‌گا، له به‌ر ئه‌وه‌ی کاره‌ساتی ناخۆش بۆ خه‌ڵکی نێو گونده‌کان روونه‌دا پێشمه‌رگه‌کان گه‌‌ڕانه‌وه بۆ لای ئێمه بۆ کانی به‌رخ . ئه‌م هێزه پێشمه‌رگه‌ی خه‌بات به ده‌یان پێشمه‌رگه‌ی تێدا بوو که ژن و منداڵیان له باشوری کوردستان
له شارو شارۆچکه‌کان له نزیک ده‌فته‌ری سیاسی سازمان به‌جێ هێشتبوو و خۆیان بۆئه‌م جه‌وله‌یه هاتبون.به‌راستی ئاسان نی یه جگه‌ر گۆشه‌که‌ت ماوه‌ی سێ مانگ لێی دور بێ . له کانی به‌رخ بڕیارماندا که بگه‌رێینه‌وه بۆ
باشووری کوردستان، بۆ ئه‌وه‌ی ئه‌و پێشمه‌رگانه‌ی ماڵ و منداڵیان به‌جێ هێشتبوو، بتوانن سه‌ردان بکه‌نه‌وه‌و. برینداره‌کانیش تیمار بکرین و باقی هێزه‌که‌ش که زۆر هیلاک و ماندو بون، بحه‌سێنه‌وه. بۆ ئه‌م مه‌به‌سته ش ئێمه
ده‌سته‌یه‌ک پێشمه‌رگه به‌ره‌و گونده‌کانی وینه‌و ، دارۆخان،گۆخلان، سه‌یرانبه‌ن به‌رێ که‌وتین ماوه‌ی چه‌ند ڕۆژ له‌و ناوه ماینه‌وه‌و هه‌وڵماندا ڕێگایه‌ک بۆ په‌‌ڕینه‌وه وه‌دۆزین که به داخه‌وه هه‌ر شوێنێک رومان تێه‌کرد داگیر که‌ران به مین چاندبویان. دوایه که زانیمان براده‌رانی کۆمه‌ڵه‌ش چه‌ند بریندارێکیان هه‌یه و ده‌یانه‌وێ به‌ره‌و باشووری کوردستان بگه‌رێنه‌وه. ئه‌وان رێگایان پێ ده‌زانی له‌به‌رئه‌وه‌ی ده‌مێک بوو له‌و ناوچه‌یه دا بوون. زۆر جار بریندار یا پۆله پێشمه‌رگه‌یان له مه‌نته‌قه‌ی پێنجوێنه‌وه چوبووه باشوور. پێوه‌ندیمان به برایانی کۆمه‌ڵه‌وه کرد
و له گه‌ڵمان باس کردن که ئێمه ده‌مانه‌وێ بپه‌‌ڕینه‌وه‌و به‌ره‌و پێنجوێن برۆین، ئه‌گه‌ر ئیوه‌ش دێن با پێکه‌وه برۆین. له پێشدا زۆریان پی خۆش بوو گوتیان ئێمه رێگا پێده‌زانین زۆر باشه قه‌ولیاندا شه‌وی دواتر
پێکه‌وه برۆین. به‌ڵام نازانم له به‌ر چ هۆیه‌ک بو نه هاتن . دوایه که ته‌ماسمان له گه‌ڵ گرتنه‌وه له جوابدا گوتیان ئێمه جه‌ماعه‌تمان ناگه‌رێته‌وه. لێره چون بو پێشمه‌رگه‌کانمان باس کردبوو که به هیواین بگه‌رێینه‌وه بۆ مه‌قه‌ر، به تایبه‌ت ئه‌وه‌ی ژن ومنداڵی بوو، زۆریان پێ خۆش بو . وه‌ک له به‌شی یه‌که‌مدا بوم باس کردن که له چه‌می که‌ڵوێ جه‌ماعه‌ت به سلامه‌ت په‌رینه‌وه سه‌ده‌قه‌ی سه‌ری پێشمه‌رگه‌کان پولێکیان به کابرای ده‌لیل دا.
به‌ڵام لێره له به‌ر ماندویی و بێ خه‌وی حازر بوون به مه‌یدانی میندا برۆن به‌ڵام بگه‌نه‌وه باشووری کوردستان. به‌ڵێ: که له هاتنی کۆمه‌ڵه‌ش نائومێد بوین خۆمان که‌وتینه خۆ که رێگایه‌ک په‌یدا که‌ین ، بۆ ئه‌و مه‌به‌سته‌ش برایه‌کی پێشمه‌رگه به ناوی کاک سالح کوڕخاڵه‌حه‌مه‌ی خوالێخۆش بوو بوو، که به داخه‌وه له‌م جه‌وله‌دا شه‌هید بوو، پێشنیاری کرد که ئه‌و که‌سێک ده‌ناسێ له گوندی شاوه‌رانی ناوچه‌ی بله‌کێ که ئاموشۆی باشووری کوردستان ده‌کات له سوورکیوه‌وه. کاک سالح به مه‌به‌ستی قسه کردن له گه‌ل ئه‌و نه‌فه‌ره به‌ره‌وئاوایی بله‌کێ که‌وته ڕێ و ئێمه‌ش له مه‌نته‌قه‌ی سه‌یرانبه‌ن و ده‌وروبه‌ری ماینه‌وه. دوای دوو رۆژ که به بێسیم ته‌ماسمان له گه‌ل کاک سالح گرت، له ڵامدا وتی که: نه‌فه‌ره‌که له ماڵ نی یه، به‌ڵام که‌سێکی که‌ی په‌یدا کردبوو که دۆستی لایه‌نگری سازمانی خه‌بات بوو. هه‌ر له‌م به‌رزاییه‌وه که له گه‌ل کاک سالح ته‌ماسمان گرت . هێزی پشتیوانیش که له مه‌نته‌قه‌ی قه‌ندیل بون و چه‌ند رۆژ پێشتر به په‌یامی رادیویی ئاگادارییان کردبوینه‌وه که هێزی پشتیوان به‌ریوه‌ن بۆ لاتان. لێره ئه‌وانیش هاتنه سه‌ر خه‌ت. دوای قسه‌و باسێکی زۆر له سه‌ر وه‌زعی مه‌نته‌قه، پێمان را گه‌یاندن باشتره ئێوه هه‌ر له‌وێ له شوێنی خۆتان بمێنه‌وه تا له رۆژه‌کانی داهاتوودا ئاگادارتان ئه‌که‌ینه‌وه.
بۆ شه‌و چوینه سه‌یرانبه‌ن له‌ویوه به شه‌وو رۆژیک خۆمان گه‌یانده کاک سالح له پشتی بله‌کێ . لێره ده‌سته‌یه‌ک پێشمه‌رگه‌مان به مه‌به‌ستی درێژه‌دان به جه‌وله به‌ره‌و مه‌نته‌قه‌ی گاکرو ده‌شتی سیاومه که به هیوابوین ئه‌وان هه‌ر له ناوچه‌که‌دا بمێننه‌وه له ئێمه جیا بونه‌وه‌و سه‌ر رێ که‌وتن. دوای خوا حافیزی له وان
ئێمه‌ش هێزی پێشمه‌رگه له گه‌ڵ کاک سالح و براده‌ری شاره‌زا به‌ره‌و شوێنی دیاریکراو که له نزیک چه‌مپاراو بوو ڕی که‌وتین. له‌و به‌ر چه‌مپاروه‌وه له بن چه‌ند دار گوێزدا تا رۆژی دواتر ئیواره‌که‌ی له‌وێ ماینه‌وه.
له ماوه‌ی رۆژه‌که‌دا چه‌ن جار له گه‌ل کابرای ده‌لیل باسم کرد که رێگاکه به باشی به‌له‌ده یان نا، بو ئه‌وه‌ی زۆر حه‌سته‌م بو له‌و شوێنه‌وه بتوانین بپه‌رینه‌وه . زۆر پێم باش نه‌بوو له‌و شوێنه‌وه بپه‌‌ڕینه‌وه ، پێم باش بوو به قه‌ندێلدا هه‌ر به‌و شوینه‌دا که هاتبوین بگه‌ێنه‌وه. به‌ڵام له به‌ر ئه‌وه‌ی برینداره‌کان له‌وه زیاتر
بڕیان نه‌ده‌کرد به ناچار ئه‌و رێگایه‌مان هه‌ڵبژارد. له ئیواره‌دا پێش ئه‌وه‌ی ڕێ که‌وین زۆربه‌ی پێشمه‌رگه‌کانمان بانگ کردو ئه‌و شوێنه‌ی ده‌مانویست پیدا برۆین به جوانی نێشان هه‌مویانماندا بۆ ئه‌وه‌ی ئه‌گه‌ر هاتو تووشی روداوێک بوین جه‌ماعه‌ت سه‌ریان لێ نه‌شێوێ . هه‌ر نه‌بێ بتوانن به شوێنی خۆیاندا بگه‌‌ڕینه‌وه. پێش ئه‌وه‌ی تاریک بکا هاتینه سه‌ر که‌ل، که ئه‌یڕوانی به سه‌ر ئه‌و شوێنه‌دا که مه‌سیری ئێمه بوو.
به وردی نیشان برا پێشمه‌رگه‌کانمان دا، ته‌نیا شتێک که لامان رون نه‌بوو که پێش تاریک بون به دوربین زۆرمان لێ روانی، ته‌پۆڵکێک بوو که ده‌یروانی به سه‌ر پرده‌که‌ی زاخه‌دا. که ئه‌بوایه ئیمه پێدا برۆین ، لامان رون نه‌بوو ئایا پایگای کۆنه یا ئه‌لعان نیروی رژیمی لێ یه. کابرای شاره‌زاش ده‌یوت که هیچی لێ نی یه.
که تاریک بو له سوورکێوه‌وه سه‌ره‌و خوار داگهراین بۆ سه‌ر جاده‌که‌ی که ده‌چوو بۆ هه‌ڵوان له به‌ینی نگه‌هبانی
دوو مۆلگه‌ی ئه‌و قه‌رارگایه‌وه هاتینه خوار. که له‌وێ تی په‌رین پێمان وابوو ئیتر هیچی که نایه‌ته ریمان.
مانگه‌شه‌و هه‌ڵات ، شه‌وی بیست و یه‌کی بوو، وه‌ک رۆژ هه‌ڵبێ وا بوو، ئه‌ستێره‌کان له ئاسمانی شین و ساماڵی ئه‌و شه‌وه‌دا ئه‌دره‌وشانه‌وه، وه‌ک ئه‌وه‌ی پێمان بڵێن بۆ کوێ ده‌چن، نه‌یاران له که‌میندان بۆتان، ئێمه‌ی
ماندو حاڵی نه‌بوین له مه‌به‌ستیان !. ئه‌وه‌ی نه‌مان ئه‌ویست به سه‌رمان بێ ، به سه‌رمان هات. پێشمه‌رگه‌کان ماندو بون، وچانیکمان دا، له کاتی حه‌سانه‌وه‌که‌دا ئه‌وه‌نده نه‌بێ هێندێک تماشای سه‌رو
روی یه‌کترمان کرد . دوای تۆزیک حه‌سانه‌وه دوباره کاروانی پێشمه‌رگه سه‌ر ڕێ که‌وت و قه‌تاره‌ی به‌ست.
بێ ده‌نگ هه‌نگاومان هه‌ڵدێنا، من ده‌زانم هه‌ر کام له ئێمه هه‌زاران ئاوات و هیوای بوو! به‌و هیوایه‌ی تۆزیک زۆتر بگاته‌وه باوه‌شی خێزانه‌که‌ی، منداڵه جوانه‌کانی له ئامێز گرێ ،به‌دیداری خۆشه‌ویست و دڵداره‌که‌ی، یا هه‌ر نه‌بی له بنکه‌و مه‌قه‌ر به برا پێشمه‌رگه‌که‌ی، مه‌سئوله‌که‌ی، یا ریش سپی و سه‌رکرده‌ی سازمانه‌که‌ی، شاد وه‌بێ. ئه‌م هیواو ئاواتانه له مێشکماندا ئه‌هاتو ئه‌چو!
ئه‌وه‌نده‌مان نه‌مابو بگه‌ینه ئه‌و ته‌پۆلکه‌ی به سه‌ر پرده‌که‌ی زاخه‌دا ئه‌روانی که ئێمه لێ به گۆمان بوین. له‌وێ هه‌ستمان به هێندیک خانوبه‌ره‌و سه‌نگه‌ر کرد که به دیوی ئیمه‌دا بون، به شێوه‌یه‌ک بون که له پایه‌گاکانی عیراقیه‌وه نه‌دیار بون. لیره‌دا کابرای شاره‌زام بانگ کرد لێم پرسی ئه‌و خانوانه چێن، له جوابدا کوتی ئه‌وانه سه‌نگه‌ری کۆنی پاسداره‌کانه که عیراق هجومی هێنا ئه‌مان چۆلیان کرد. له به‌ر ئه‌وه‌ی شوێنه‌ک زۆر مه‌شکوک بوو به جه‌ماعه‌تمان گوت بوه‌ستن تا ئێمه رێگاکه تاقی که‌ینه‌وه. ئێمه چووار پێشمه‌رگه‌و براده‌ری ده‌لیل نزیک بوینه‌وه له شوێنه‌که دیتمان کانالێک که له کێوی هه‌ڵوانه‌وه هاتۆته خوار دروست تا سه‌ر ته‌پۆلکه‌که هاتوه. تۆزێکی که چوینه پێش دیتمان نگه‌هبانیک له‌ناو کاناڵه‌که‌دا وه‌ستاوه ، به‌ڵام نه‌مان ده‌زانی ئایا هه‌ستی به ئێمه کردووه یا نا. له‌و کاته‌دا به کابرای شاره‌زام وت، ئه‌ها ئه‌و زه‌لامه، له جوابدا
کوتی ئه‌وه داره چاوتان ریشکه‌و پێشکه ئه‌کات. ئه‌و جێگایه‌ی لیی وه‌ستابوین نێو مۆلگه‌ی دژمن بوو. له‌م سرت و خورته دا بوین که دایانینه به‌ر ده‌سترێژ. هه‌ر ئه‌وه‌نده‌مان پێکرا به‌ره‌و دواوه هه‌ڵێن. به داخه‌وه هه‌ر له ئه‌وه‌ڵ ته‌قه‌دا براده‌ری شاره‌زا پێکراو شه‌هید کاکه خه‌لیلی پاشایی گوله له باسکی درا ، ئیمه‌ش له گه‌ڵ برینداره‌که خۆمان به عه‌رزدادا. هێندیک ته‌قه‌مان کرد بوو ئه‌وه‌ی به‌ڵکو بتوانین ده‌ستمان بگاته‌وه ده‌لیله‌که‌و رایکێشین. که چوینه‌وه سه‌ری شه‌هید ببو ، تۆزیک رامانکێشا ته‌قه‌که به جۆریک بو که نه‌مانتوانی هیچی له گه‌ڵ بکه‌ین . ئێمه‌ش تۆزیک دا گه‌رابوین به هه‌ر جۆر بێ هاتینه‌وه سه‌رو خۆمان گه‌یانده‌وه جه‌ماعه‌ت . وه‌زعه‌که‌مان بۆجه‌ماعه‌ت باس کرد و هه‌ر له‌وێ برینه‌که‌مان بۆ کاک خه‌لیل به‌ست. ئه‌وه ته‌قه‌یه‌که له هه‌مو لایه‌که‌وه ئاور ده‌بارێ . لێره ویستمان بگه‌رێنه‌وه به‌ڵام شه‌هید کاک سالح فه‌رموی که ئه‌توانین به چۆمهکهدا
برۆین، من تۆزیک به‌له‌دم. کاک سالح پێشکه‌وت و جه‌ماعه‌ت به دوایدا ، که سه‌ره‌و خوار بوینه‌وه بۆ چۆمه‌که ئه‌و یاڵه‌ی که پێیدا ئه‌هاتینه خوار کانی و ئا‌وێکی لێ بوو که به قامیشه‌ڵان داپۆشرابو. له به‌ر ئه‌وه‌ی زۆر ده‌میک بو ئه‌و ناوه چۆڵ کرابو و قامیشه‌که‌ی نه‌بڕابوو به حه‌دێک زۆر بوو که به زه‌حمه‌ت لێی ده‌رباز بوین. ئه‌م قامیشه‌لانه بووه هۆی لێک هه‌ڵبڕان و دوا که‌وتنی جه‌ماعه‌تێکمان. به‌ڵێ: که له قامیشه‌کان نه‌جاتمان بو داگهراین دیتمان ته‌لدڕو له چومه‌که‌وه هاتوه‌و به لای ئێمه‌دا هه‌ڵگه‌راوه . داوامان له جه‌ماعه‌ت کرد که گه‌یشتنه سه‌ر چۆمه‌که بوه‌ستن . به داخه‌وه تا ئێمه هاتین کاک سالح ، کاک عبدولکه‌ریم ،کاک خه‌لیلی پاشایی و چه‌ند پێشمه‌رگه‌ی تر رویشتبون. به په‌له که به چۆمهکهدا دا گه‌راین گه‌یشتینه ته‌لدرویه‌ک که له‌وبه‌ر چۆمه‌که‌وه هاتبو و به به‌ری ئیمه‌دا هه‌ڵگه‌رابوو. هه‌مان ته‌لدڕوی له‌وه پێش دیبومان، ته‌قریبه‌ن میترێک به‌رز بوو ، پێشتر که به قه‌راغی ته‌لدڕوه‌که‌دا ئه‌هاتینه خوار به جوانی مینه‌کانمان له‌و دیو ته‌له‌که‌وه ئه‌دی.
ئه‌م شوێنه مه‌یدانی مین بو که له لایه‌ن ئه‌رته‌شی ئیرانه‌وه چیندرابو بو به‌رگری له هێرشی جه‌یشی عیراقی وهات و چۆی پێشمه‌رگه به‌م شوێنه‌دا . ئه‌وه‌نده‌مان نه‌زانی که چه‌ند مین پێکه‌وه ته‌قینه‌وه . له هه‌مو لایه‌که‌وه شوینه‌که‌ی ئێمه‌یان دایه به‌ر گوله، هه‌ر مین بو له‌ملاو لامانه‌وه ئه‌ته‌قیه‌وه ئه‌وه‌نده‌م نه‌زانی برایه‌کی پێشمه‌رگه که ئه‌لعانیش له حاڵی حه‌یاتایه‌وهیوادارم که ته‌مه‌ن درێژ بێ، ئه‌که‌وێته سه‌ر مینێک که مینه‌که‌ی له ژێردا ته‌قیه‌وه فریدابوو بوسه‌ر مینێکی تر دوای ته‌قینه‌وه‌ی دوو مین که‌وته‌وه به‌ر ده‌می ئێمه!!. به‌راستی گێرانه‌وه‌ی به ده‌م ئاسانه، ئه‌م برا پێشمه‌رگه له سه‌رتاپای گیانی خوێن ده‌چۆڕا. هه‌ر له یه‌ک کاتا زیاتر له ده مین تدقیه‌وه هه‌ر له‌وێ ئێمه پێمان وابوو ئه‌وه‌ی به مه‌یدانی مینه‌که‌دا رۆیوه هه‌مویان شه‌هێد بون. به‌ڵام چه‌ند پێشمه‌رگه یه‌ک که خۆیان له گه‌ل بۆن بۆ ناو مه‌یدانی مینه‌کان، گێرایانه‌وه که گۆیاشه‌هید کاک سه‌یدعه‌بدولکه‌ریم و جه‌ماعه‌ت له مه‌یدانی مینه‌کان ده‌رباز ببوون و سه‌ره‌وخوار ڕۆیشتون. ئێمه‌ش زۆر له‌و شوێنه ماینه‌وه‌و زۆرمان بانگ له جه‌ماعه‌ت کرد که‌س جوابی نه‌داوه. هه‌ر چه‌ند له به‌ر ده‌نگی ته‌قه‌ی دوژمن که ده‌نگی هه‌ر گوله خومپاهه‌یه‌ک له‌و شیوو دۆله‌دا ئه‌بوه هه‌زارو ده‌نگی ئه‌داوه‌و که‌س له که‌س حاڵی نه‌ده‌بو. دوای ماوه‌یه‌ک مانه‌وه له‌و شوێنه که پێشمه‌رگه‌کانمان به‌سه‌ر کرده‌وه شه‌ش پێشمه‌رگه دیار نه‌بون. ئێمه که له به‌ر ئه‌و مه‌یدانی مینه نه‌مان ئه‌توانی به‌ره‌و پێش بچین و نه‌ده‌کرا له‌و به‌ینه‌شدا بمێنینه‌وه. له‌به‌ر ئه‌وه‌ی ئه‌و شوێنه به‌ینی دوو ئه‌رته‌شی ئیران و عیراق بوو که به قورسترین وپێشکه‌وتووترین چه‌که‌وه له به‌رانبه‌ر یه‌کدا وه‌ستابون، ده‌بوو پێش ئه‌وه‌ی ڕۆژ بێته‌وه ئه‌و شوینه به‌جێ بێلین بۆیه به ناچار ملی ڕێگامان گرت و به‌ره‌و دواوه بۆ ئه‌و شوێنه‌ی لێوه‌ی هاتبوین. به برینداره‌کانه‌وه به زه‌حمه‌تێکی زۆر تا توانیمان بگه‌ێنه‌وه نزیک چه‌مپاراو. که‌س بۆی مه‌علوم نه‌بو که کاک عه‌بدولکه‌ریم و هه‌ڤاڵانی شه‌هید بون یا ده‌رباز بون بۆ ناو ئه‌رته‌شی عیراق. لێره له په‌نا چه‌مپاراو بڕیارماندا شه‌وێکی که‌ش بمێنینه‌وه و چاوه‌رێ بین به‌ڵکو هه‌ڵبڕابێتن و به شوینێکی که‌دا بینه‌وه لامان ، هه‌ر چه‌ند بێسیمیان پێ بو ئه‌گه‌ر له حاڵی حه‌یاتدا بانایه دڵنیا بوم هه‌ر زۆر زووو ئاگاداریان ئه‌کردینه‌وه. به‌ڵێ: ئه‌و ڕۆژه‌مان زۆر به ناخۆش لێگوزه‌را ، چاوه‌‌ڕی بوین ئێواره بێ و ڕۆژ دابچێ وتاریکی باڵ به‌سه‌رهه‌مو لایه‌کدا بکێشێ، بۆ ئه‌وه‌ی هه‌ڤاڵانمان بتوانن له ژێر باڵی ئه‌و تاریکایه‌دا خۆیان بگه‌ینه‌وه ئێمه. له چه‌ند لاوه چاوه‌دیرمان دانا ، تازه سه‌عات ببوه نۆی شه‌و له پر چرپه‌چرپ په‌یدا بو که جه‌ماعه‌ت ده‌نگیان دان، دوو که‌س له‌و هه‌ڤالانه‌ن که لێمان هه‌ڵبڕابون ، زۆر خۆشحال بوین گه‌شاینه‌وه ، هیوایه‌ک که‌وته دڵمان که ئینشاڵا ئه‌وانیکه‌ش به شوێن ئه‌ماندا دێنه‌وه. ئه‌م دوو که‌سه هیچ خه‌به‌ریان له چه‌ند هه‌ڤاله‌که‌ی تر نه‌بو . تا به‌ره‌به‌یان چاوه‌رێ بوین بڵام به داخه‌وه هیچ خه‌به‌رێک له‌وان نه‌بوو. که ڕۆژ بوه‌وه‌و نائومێد بوین له هاتنه‌وه‌ی چوار هه‌ڤاله‌که‌ترمان ، بڕیارماندا درێژه به جه‌وله‌که‌مان بده‌ین و به قه‌ندیلدا بۆ باشووری کوردستان بگه‌‌ڕێنه‌وه. بوینه دوو ده‌سته، جه‌ماعه‌تێکمان چون بۆ ناو ئاوایی چه‌مپاراو بۆ ئه‌وه‌ی به‌ڵکو بتوانن خه‌به‌رێک له جه‌ماعه‌ت بزانن، ده‌سته‌که‌ی که‌ش له شاخه‌کانی به‌رانبه‌ر به ئاواییه‌که ماینه‌وه. هه‌ر که جه‌ماعه‌ت گه‌یشتنه ناو ئاوایی چه‌ند ده‌سترێژ کرا ، خێرا ته‌ماسمان گرت له گه‌ڵ جه‌ماعه‌ت . له ناو ئاوایی چه‌ند چه‌کدارێکی لی ئه‌بێ و ته‌قه له پێشمه‌رگه‌کان ئه‌که‌ن که به داخێکی گرانه‌وه پێشمه‌رگه‌ی لاو کاکه ناسر میراوایی له‌م ده‌رگیریه‌دا شه‌هێد بو و گیانی به گیان ئافه‌رین سپار، تێکه‌ڵ به کاروانی شه‌هیدانی رێگای
رزگاری گه ل و نیشتمان بوو. گیانی به‌خت کرد له پێناو ریبازی پیرۆزی سازمانی خاباتدا . هه‌زار سڵاو بۆ گیانی پیرۆزی کاکه ناسر وتێکرای شه‌هیدانی گه‌له‌که‌مان. دوای ئه‌وه‌ی کاک ناسر شه‌هید بو و چه‌کداره‌کانیش
چه‌ند کوژراوو برینداریان بو. جاش و پاسدارێکی زۆر له بله‌کێوه هێرشیان هیناو هاتنه به‌نده‌نه‌کانی پشتی چه‌مپاراو. ئێمه‌ش وه‌ک له‌وه پێش باسم کرد شاخه‌کانی به‌رانبه‌ر ئاوایی مان به ده‌سته‌وه بو دوژمن نه‌یانویرا بێنه پێش. چه‌کداره‌کانیش ئاواییه‌که‌یان به جێ هێشت . لێره‌ش له‌به‌ر ئه‌وه‌ی له نێو ئاوایی ده‌رگیر نه‌بین و ببێته هوی کاره‌ساتێک ، به ناچار له سه‌ر قسه‌ی خه‌ڵکی ئاوایی که کوتیان خۆمان جه‌نازه‌ی شه‌هێده‌که‌تان بۆ به خاک ئه‌سپیرین، دلنیا بن. ئاوایی مان به جێ هێشت. دوای ماڵ ئاوایی له شه‌هێده‌که‌و خه‌ڵکی ئاوایی به‌ره‌و هه‌رمێگه‌وره‌و کانی مامر که‌وتینه ڕێ . له هه‌رمێگه‌وره چاومان به چه‌ند دۆستێکی سازمان که‌وت که هه‌ر له‌وێ به‌وانمان سپارد هه‌وڵ بده‌ن بۆ ئه‌وه‌ی بتوانن خه‌به‌رێک له‌و هه‌ڤالانه‌مان بزانن. سه‌عات چواری دوای نیوه‌شه‌و له هه‌رمێگه‌وره‌وه هاتینه به‌ینی شاوه‌ران و گه‌رماو له‌وێ به قه‌دپاڵی سوورکێوه‌وه له ناو نزارێکی پردا ماینه‌وه . که ڕۆژ بووه‌وه‌و مه‌رو ماڵات به ده‌شت و ده‌ر وه‌ربون، ورده ورده شوانێک به حێوانه‌کانیه‌وه به‌ره‌و ئێمه هه‌ڵ ئه کشاو نزیک بونه‌وه لێمان. لێره کاکی شوان که پێشمه‌رگه‌یه‌کی کۆنی سازمان بوو ، دوای چاک و خۆشیو لێک پرسین، بزنه مه‌ره‌زێکی خرت و قه‌ڵه‌وی بۆ سه‌ر برین، ماوه‌یه‌کی زۆر بوو پێشمه‌رگه‌کان خۆاردنێکی باشیان نه‌خواردبوو. کاتێکی باش و خواردنێکی به جێ بو. سێخورو به‌کریگرراوانی رژێم که بۆ باره‌قه‌ڵڵای و پاروه نانێکی سه‌رشۆڕانه دایم چاوه چاویان بو پێشمه‌رگه‌یه‌ک ببین و به په‌له ئاغاکانیانی لێ به‌خه‌به‌ر که‌ن . لێره‌ش هه‌ر که هه‌ستان به هێزی پێشمه‌رگه کردب و خێرا راپۆرتیان دابوه ئارمرده. له سه‌عات چواری ئیوارێ دا ئێمه وه‌ک تیمی پێشره‌و چه‌ند که‌سێک چوبوینه سه‌ر به‌رزاێیه‌ک
که به سه‌ر گوندی گه‌رماودا ئه‌یروانی و به دۆربین ئه‌مانروانیه ئه‌و ڕێگاو بانه‌ی که قه‌رار بو ئێواره پێدا
برۆین. دوای ماوه‌یه‌ک هه‌ستمان به جاش و پاسدارێکی زۆر کرد که له رێگای ئارمرده‌وه به چه‌ند ماشێن به‌ره‌و گه‌رماو ئه‌هاتن. له‌و به‌ر پرده‌که‌ی گه‌رماوه‌وه له ماشێنه‌کان دابه‌زین و ملی ڕیگایان گرت بۆ ناو ئاوایی گه‌رماو . خێرا جه‌ماعه‌تمان ئاگادار کرد له هاتنی جاشه‌کان و خۆمان به په‌له داگهراین بۆ نزیک ناو دێ،به مه‌به‌ستی ئه‌وه‌ی پێش ئه‌وه‌ی جاشه‌کان بگه‌نه ناو دێ بتوانین زه‌ربه‌یه‌کێان لێی ده‌ین . تا ئێمه داگهراین جاش و پاسدار به‌راێی یان گه‌یشته ناو گه‌رماو له به‌ر ئه‌وه‌ی گه‌رماو هه‌موی به دار گوێز داپۆشراوه به باشی لامان رون نه‌بوو
که جاشه‌کان چیان به سه‌ر هات. دوای تۆزێک ورد بونه‌وه‌و گه‌ران به شوێنیانا کاتێک زانیمان که به‌وبه‌ر ناو دێ هه‌ڵگه‌رابون و به‌ره‌و ئه‌و شوێنه ئه‌چون که پێشتر ئێمه‌ی لێ بوین. دێار بو باشیان تی گه‌یانبون، ئه‌م به‌کرێگیراوانه‌ی رژێم بۆ ئه‌وه هاتبون له سه‌ر ڕێگاکه‌مان که‌مین دانێن . که به خۆشیه‌وه
ئێمه زۆتر پێمان زانین، له‌ویوه جه‌ماعه‌تمان ئاگادار کرد و پێمان کوتن که جاشه‌کان خه‌ریکه ئه‌گه‌نه لاتان. وه‌ستاین تا به‌راێی یان گه‌یشته جه‌ماعه‌تی سه‌ر به‌نده‌ن ، له یه‌ک کاتا ئه‌و خاێنانه که‌وتنه به‌ر هه‌ڵمه‌تی شێرئاسای چه‌کی پێشمه‌رگه قاره‌مانه‌کانی خه‌بات تۆله ئه‌ستێنه‌رانی ڕێگای شه‌هێد کاکه ره‌حمان نێروانی . به جۆرێک غافلگیر کران که به راستی وا سه‌ریان لێ شێوا که نه‌یانده‌زانی به چ لایه‌کدا هه‌ڵێن و خۆ ده‌رباز که‌ن . شوێنی شه‌ره‌که شوێنێکی سه‌خت و، شاخێکی به‌رز ڕیگای هه‌لاتنیان زۆر دژوار بو . پێشمه‌رگه کان هێرشیان کرده سه‌ریان و به جۆریک تارو ماریان کردن که ئه‌و هه‌مو نیروه ده‌ستی پێنه‌کراوه . که‌لاکی چه‌ند جاش له مه‌یدانی شه‌ره‌که‌دا له به‌ر ده‌ستی پێشمه‌رگه دا بو . چه‌کو چۆلێکی زۆریش که‌وته ده‌ست پێشمه‌رگه‌کان . ڕۆژی دواتر خه‌به‌رمان پێ گه‌یی که به چ زه‌لاله‌تێک نه‌جاتیان بوه، به ده‌یان که‌سیان ده‌ست و قاچیان شکابو که به‌و شه‌وه له شاخه‌کانه‌وه وه‌ک ولاخی نابه‌ڵه‌د هه‌ڵدێردرابون.
له‌م شه‌ره قاره‌مانانه‌دا به خۆشی یه وه هێزی پێشمه‌رگه بێ زێان بون.
لێره‌دا کۆتایی به‌م به‌شه‌ی باسه‌که‌مان ودێنم، تا به‌شێکی که‌و کاتێکیتر هه‌ر به خۆشی و شادی بژین.
