ماردین زاهدی
ماردین زاهدی
امروزه دموکراسی ایده آل ترین هدف احزاب اپوزیسیون است که آن را در برابر دیکتاتوری پیرو کرده و مبنای مبارزه را بر آن استوار کردهاند تا بتوانند با اعمال بهترین شیوه اداره حکومت مردم را به آنچه که می خواهند برسانند.
امروز ۱µ سپتامبر روز جهانی دموکراسی است, دموکراسی روزانه در حال تحول وترقی است و به دلیل به روز بودن از ارتجاع فکری به دور و بیشتر از پیش در جامعه در حال فراگیر شدن است و همچنین دمکراسی را نمی توان تنها به یک گونه نام برد و مشخص شده به آن اشاره کرد.
دموکراسی از واژه دمو بە معنای مردم آمده است و منظور از آن خواست و اراده مردم و حکومت مردم بر مردم است.
پیشتر و در دوران باستان در یونان به شیوه حکومتی دموکراسی مستقیم و در جلسهای بدون حضور بانوان, برای قانون گذاری و اعمال آن انجام میشد که این روش خود به نوعی نقض دموکراسی امروزی بوده است. امروزه دموکراسی به صورت غیرمستقیم و از راه پارلمان اجرا میشود, به این شیوه که تمامی اقشار جامعه نمایندگانی در پارلمان را دارا می باشند تا یکسانی و برابری با پلورالیزم فکری و فرهنگی به نحو احسن در جامعه مدرنیته امروزی رعایت شود.مهمترین بخش از دمکراسی آزادی فکری, بیان و اندیشه است که در آن حقوق تمامی باورها و اعتقادات رعایت شده و با دیده احترام نظاره میشوند تا بتواند انسانیت را محور راهبردی جامعه قرار دهد.
اما من به عنوان یک کاراکتر سیاسی در خط مبارزه تا چه اندازه ای توانسته ام مبناهای دموکراسی را در زندگی خود اجرا کنم و به آن پایبند باشم؟
کاراکترهای سیاسی و افرادی که با نام مبارزان راه آزادی شناخته میشوند, باید خود افرادی کاریزماتیک باشند تا بتوانند الگوهای رفتاری مورد قبولی برای ملتی باشند که تمام امیدشان به آنهاست تا بلکه به واسطه و رهبری آنها بتوانند حقوق از دست رفته خود را بدست آورند. قابل ذکر است کە همیشه تفاوتهایی نیز میان اشخاص, سیاست ها و پلاتفرمهای اجراییشان وجود دارد که اگر در راستای قوانین اصولی دمکراسی باشد بسیار کارا و قابل ستایش است, اما در تضاد با آن اگر اصول مبارزه را تنها با معیارهای فکری خود پیرو کرده و تفکر خشک و نا منعطف را اجرا کنیم, قطعا نمیتوان از آن با نام آزادی و اصول دموکراسی نام برد, زیرا که تمایل بیشتر آن به افکار ماکیاولیسمی و استبدادی است که بیشتر جهش های چاله به چاه را در پی دارد.سازمان خبات کوردستان ایران یک حزب ملی و میهنی است که در راستای ایجاد یک حکومت دمکراتیک و پارلمانی بر پایه سکولاریسم مبارزه کرده و خواهان برابری و آزادی تمامی باورها و عقاید و نیز برابری جنسی و نژادی در کوردستان و ایران است تا به بهترین شیوه ممکن بتواند پلورالیزمهای فکری و فرهنگی و اعتقادی را پوشش دهد و خوشبختانه علیرغم تمامی مشکلات پیش رو از جانب رژیم و همچنین مخالفین فکری و سیاسیش, در مدت چهل سال مبارزه بیوقفه خود توانسته است با تغییرات کاربردی و به روز نگهداشتن متدها و پلتفرمهای مبارزه, این واقعیت را به اثبات برساند که مبارزه واقعی تنها ایده آلیسمی و بر پایه شعار نیست, بلکه باید واقعی باشد و جرات تغییر و به روز بودن را در آن داشت.