سازمانی خه‌باتی کوردستانی ئێران
مارد٠ین زاهدى
مارد٠ین زاهدى
سیرک انتخابات ریاست جمهوری رژیم با حواشی مضحکش به پایان رسیده و آخوند جلاد ابراهیم رئیسی, رئیس جمهور از پیش تعیین شده با یک پله سقوط از ریاست قوه قضاییه با شعارهایی برای پایان دادن به وضعیت بد معیشتی مردم و آغاز برهه ای تازه زمانی با قدرت هرچه تمام تر به ریاست قوه مجریه نزول پیدا کرد. در سیستم حکومتی رژیم آخوندی این چنین حرکات طنز گونه بسیار بوده و کسانی بر مسند قدرت مینشینند که برای رفع مشکل کشور مدارک تقلبی ارایه داده و مهمترین راهکار اصلاحاتشان سرکوب بیشتر و قتل عام مردم آزادیخواه به دلیل درخواست حقوق اولیه شان و انتظار پاداش از ولی فقیه برای اعمال این جنایتهاست. مشارکت نکردن مردم در شو انتخاباتی و انتصاب رئیسی, با وجود تمامی تقلباتی که صورت گرفت به وضوح از جانب تمامی اقشار جامعه حاوی یک پیام واحد بود که فریاد انزجار مردم از این حکومت دیکتاتور و نامشروع را به گوش تمامی مردم جهان رساند. مورد پیگرد قرار دادن رئیس جمهور نامشروع از جانب سازمان عفو بین الملل, مخالفت بسیاری از چهره های سرشناس و کشورهای حامی دموکراسی, پدیداری بیشتر رسوایی رژیم در میان مردم و همچنین نیروهای خودی رژیم, حذف اساسی طیف اصلاح طلب و تک قطبی شدن دوباره رژیم و همچنین برخورد بسیار متفاوت مردم فهمیده و آزادیخواه با خودفروشان داخل و خارج از کشور که با وجود آگاهی از خواست مردم برای تحریم انتخابات, انگشت در خون ملت زده و از ترورست حمایت کردند, نمایانگر حرکت تازه ای در جنبش آزادیخواهی خلق ایران برای رسیدن به آزادی از قید و بند رژیم بوده که شاهد عواقبش در برخی از شهرهای کشور مانند یاسوج و درگیری آنها با مزدوران حکومتی اعتصابات گسترده شرکت های نفتی, پالایشی, پتروشیمی, به آتش کشیدن ماشین شهرداری در قلعه صدرا و ... از جمله این عکس العملها بوده است. جو حاکم بر کشور و نقش پیشبرنده جوانان آگاه برای این اتحاد نکته بسیار قابل تاملی بوده که نشانگر آگاهی همراه با تجربه جوانان امروزی با پتانسیل بالاتر از سالهای قبل است که خود نقطه عطفی در پیشبرد هرچه سریعتر اپیدمی سرنگونی رژیم است. نقش پررنگ جوانان با حضور و راه اندازی اعتراضات در دانشگاهها و همچنین تظاهرات اعتراضی به عملکرد ضعیف دولت فاسد در بازار و خیابان نیز خود بیانگر وضوح این حقیقت است که جنبش کنونی برای آزادی کشور در دستان جوانان پر شور بوده و سرکوب و مرگ و زندان و شکنجه هم نمیتواند جلو پیشبرد حرکت انقلابی را گرفته و به هیچ عنوان قابل توقف نخواهد بود. اتحاد سراسری و خنثی کردن نقشه های رژیم برای نفرت پراکنی میان ملیتهای ایران از وظایف عمده این قشر آگاه بوده و اذعان کننده این واقعیت است که دیگر این اعمال نه تنها نمیتواند عملی باشد بلکه با رسواکردنشان از جانب مردم آزادیخواه به اتحاد بیشتر مردم و ملیتهای کشور دامن زده است.
رژیم به وضوح میداند که دیگر با وجود تمام تبلیغات واهی و تمام تلاشهایش برای گمراهی مردم, هیچگونه صلاحیتی و مشروعیتی نداشته و فشار وارده بر گلوی خود از جانب مردم را کاملا ملموس میداند. مبرهن است که سرنگونی این رژیم کار ساده ای نبوده و همچنین چشم دوختن و به انتظار ماندن برای مداخله خارجی امری واهیست, اما روشن است که هیچ قدرتی نمیتواند در مقابل خواست مردم قد علم کند و با اتحاد همه جانبه میان مردم میتوان این رژیم را نابود و با اعمال و تاسیس یک حکومت دموکراتیک به خواست همه جانبه مردم کشور جامه عمل پوشانید و به یکباره و روشنگرایانه ظلم و ستم چند صد ساله به مردم کردستان و ایران را پایان داد تا همه در کنار هم با آزادی و برابری برای آبادانی و رسیدن به جامعه جهانی تلاش کنیم.
