سازمانی خه‌باتی کوردستانی ئێران
ماردین زاهدی
حکومت دیکتاتور آخوندی ایران در مدت زمام داری و حاکمیتش بر ایران بە کرات ثابت کردە است کە در فکر مردم و سرنوشت شان نیست و بیشتر اعمالش در راستای نابودی ایران و ملیتهایش میباشد. این رژیم ددمنش هموارە موجب مشکلات و تنش است و در مواجهه با حل مشکلات و خواستەهای برحق مردم مظلوم کشور سرکوب و ارعاب، اعدام و شکنجە را پیشە کردە است. اما هنگامی کە مردم قیام میکنند و این قیامها رژیم را بە چالش میکشند و مقصودش سرنگونی حاکمیت است،سردمداران رژیم از ترس و بیم از قیام مردمی، سیاست دعوت به آرامش را پیش میگرند و سپس با استفاده از آرام شدن اوضاع و تجدید قوا, دوباره روند جنایاتش را از سر میگیرد. به عنوان مثال این روند میتوان به مذاکرات اوایل به قدرت رسیدن این حکومت و شکست سنگینش از نیروهای پیشمرگ در کوردستان اشاره کرد که خمینی, جلاد آن دوران خود خواستار مذاکره شد و سپس در کمال توحش با یورش به کوردستان و شهید کردن فرزندان کورد نیت شوم خود که همانا تداوم قدرت به هر نحو جنایتکارانه و هر اهرمی را به نمایش گذاشت. این روند نیز پس از اوج گرفتن انقلاب ژینا بسیار ملموس است و دقیقا با پیرو کردن همان سیاست تلاش کرد که با حربه آزادی و تغییر در اذهان مردم نفوذ کند که صد البته تاثیرات پسماندهای دوست نماهای همگام دشمن تحت لوای تحریفاتی مانند وکالت و منشور و تغییر ضربه های شدیدی به ملت آزادیخواه و روند انقلاب زدند. اکنون نیز مدتی است حکومت جنایتکار آخوندی روند تازه ای را پیش گرفته و دست به حملات جنایتکارانه شیمیایی به مدارس دخترانه میزند و همزمان نیز بسیجی ها و نیروهای مزدورش آتش به اختیار به بهانه حجاب اجباری به مردم حمله ور میشوند و از هر ابزاری مانند سطل ماست و تسبیح و وسیله دیگری نیز استفاده میکنند و با این کار در صددند که دوباره زمام اوضاع را در دست بگیرند. اما حمله شیمیایی دیروز به مدرسه معراج سقز و بازتاب این حمله توسط مردم با پایین کشیدن دوباره پرچم منحوس رژیم آخوندی دوباره دال بر اثبات این واقعیت شد که تنها آتش میتواند جواب آتش باشد. در این برهه حساس، اگر مردم حتی یک لحظه از احقاق حقوقشان پا پس بکشند, این رژیم دوباره ماشین های قتل عام و ترور خود را بیشتر بکار خواهد انداخت و بسیار درنده تر از پیش مردم را استسمار میکند. در حقیقت مردم آگاه به روشنی میدانند که چه کسانی پس از آزادی از اسارتگاههای رژیم دچار مرگ های مشکوک شدند, چه کسانی خودکشی کردند و چه کسانی به گوشه انزوا پناه برده اند و دلیل این جنایات را هم به وضوح میدانند.
موارد اذعان شده همه بیانگر آن است که مردم در داخل کشور باید از هر روشی برای دفاع مشروع از خود استفاده کنند و وظیفه اپوزسیون هم باید به بهترین وجه خود ادا شود. بدیهیست که آزادی از غل و زنجیر این حکومت، نزدیک است و مردم به زودی به رستگاری از دست این خائنین خونخوار خواهند رسید.
