خدانور ۲۷ساله بود، بلوچ و اهل شیرآباد زاهدان، نه مدارک هویتی داشت و نه مال و اموالی.
۸ مهر ۱۴۰۱ در زاهدان، ماموران به پا و پهلویش شلیک کردند که بهشدت زخمی شد و ۱۰ مهر، درست در روز تولدش، به دلیل خونریزی شدید جان باخت.
تصویری از او روی سکوی زندان، با دستان بسته به میله، منبع خلق آثار هنری بسیاری شد. تصویر مربوط به زمانی است که او به دلیل درگیری با فرزند یک مزدور بسیجی به زندان انداخته شده بود. برای شکنجه او را تا صبح در محوطه زندان به میله پرچم بسته بودند. خدانور را در زندان بهشدت شکنجه کرده بودند. او گفته بود: «تشنهام.» آب را روی سکو گذاشتند و با دستان بسته به او گفتند: بردار بنوش.