سازمانی خه‌باتی کوردستانی ئێران
روز چهارشنبه ۳ آبان ماه ۱۴۰۲، هستی امیری و ضیا نبوی توسط عباسعلی حوزان و خسرو خلیل مهدریجی، قضات شعبه ۳۶ بیدادگاه تجدیدنظر استان تهران، هر یک به تحمل ١ سال حبس تعزیری محکوم شدند. حکم مذکور بدون تشکیل جلسه دادرسی و با استناد به «استیذان از رئیس دستگاه قضائیه رژیم» صادر و به هستی امیری و ضیا نبوی ابلاغ شد.
لازم به ذکر است، هستی امیری و ضیا نبوی در تاریخ ۱۹ تیر ماه ۱۴۰۲، بە اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» توسط شعبەس ۲۶ دادگاه موسوم بە انقلاب تهران، محاکمه و در تاریخ ۱۷ مرداد ماه ۱۴۰۲، هر یک به تحمل ۱ سال حبس تعزیری محکوم شده بودند.
گفتنی است که هستی امیری و ضیا نبوی، اواخر فروردین ماه ۱۴۰۲، با دریافت ابلاغیه‌های کتبی جهت تفهیم اتهام و ارائه دفاعیات خود به این جلسه بازپرسی احضار و در تاریخ ۴ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، پس از حضور در شعبه ۲ بازپرسی دادسرای ناحیه ۳۳ تهران واقع در زندان اوین، بە اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» تفهیم اتهام شدند اما هستی امیری، برای دومین مرحله هم در تاریخ ۷ خرداد ماه ۱۴۰۲، به شعبه ۲ بازپرسی در دادسرای ناحیه ۳۳ تهران احضار شده بود.
لازم به ذکر است که هستی امیری، در پروندە نخست خود در تاریخ ۱۷ اسفند ماه ۱۴۰، به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به تحمل ۱ سال حبس تعزیری و ۲ سال محرومیت از عضویت در احزاب و گروه‌هاى سیاسی و اجتماعی و فضای مجازی، ضبط ۱ دستگاه گوشی تلفن همراه، محکوم و از اتهام «اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت کشور» تبرئه شد. این حکم در خردادماه ۱۴۰۱ در بیدادگاه تجدیدنظر استان تهران عینا تایید شد.
همچنین هستی امیری، در تاریخ ۴ مرداد ماه ۱۴۰۱، با دریافت‌ابلاغیه ای برای سپری کردن دوران حبس خود به زندان اوین احضار و در تاریخ ۹ مردادماه ۱۴۰۱، در پی یورش ماموران سرکوبگر امنیتی به منزل شخصی‌اش بازداشت و برای تحمل حبس به زندان اوین منتقل و در تاریخ ۱۸ بهمن ماه ۱۴۰۱، در راستای اعمال بخشنامه دستگاه قضائیه رژیم آزاد شد.
