✍️ شورش خەبات
رژیم آخوندی ایران، از همان بدو به قدرت رسیدنش سرکوب و حذف مخالفانش را در اولویت اعمال ضد انسانی اش قرار داده و از گرفتن جان مردم بیگناه هیچ ابایی ندارد.
این حکومت ددمنش تحت لوای قوانین قرون وسطایی و با مفسد فی الارض، سب النبی، محاربه و از این قبیل عناوین، مخالفانش را که تنها خواستار آزادی و حقوق اولیه خود هستند, به دار می آویزد.
برای نمونه اعدام هزاران زندانیانی سیاسی که در سالهای ۶۷ و ۶۸ و اعدام صدها زندانی دیگر در سالهای حاکمیتش نوشت و سخن گفت.
که این روند تا به امروز و بخصوص بعد از آغاز انقلاب ژینا نیز به شیوەای گستردە ادامه داشته و معترضان بە سیاست های رژیم را با چنین عناوینی را اعدام کردند.
همچنین میتوان به زندانیان سیاسی و عقیدتی کورد اهل مهاباد اشاره کرد که هفت تن از آنها را بعد از ۱۵ سال حبس در زندانهای مخوف رژیم اعدام کرد.
همچنین اعدام رضا رسایی جوان ۳۴ ساله یارسان را با اتهام انتسابی قتل یک مزدور رژیم در روز ۱۶ مرداد ۱۴۰۳ بدون اجازه برای آخرین ملاقات با خانواده اش اعدام و در جایی ناشناس به خاک سپردند.
این رژیم ستمگر قصد دارد تا با انتساب حکم ضد بشری بغی، دو تن از زندانیان زن سیاسی با نام وریشە مورادی و پخشان عزیزی را اعدام کند.
ماشین اعدام این رژیم متوقف نخواهد شد و آزادیخواهان باید با تداوم مبارزە رستگاری و آزادیخواهی، این حاکمیت قرون وسطایی را نابود کنند. شکی نیست که تا زمانی که اخوندها حکمران ایران باشند شاهد بیشتر کشتار بیرحمانه هم میهنانمان خواهیم بود.
مسئولیت مجامع و مراکز بشر دوست و سازمان ملل متحد و جوامع دموکراسی و کشورهای آزاد است به ملیتهای ایران کمک کنند و از مماشات با این حکومت مردمکش پرهیز کرده و از حمایت تروریست ها دست بردارند، چرا که با نابودی این حکومت وصلح به منطقه خاورمیانه باز خواهد گشت.