سازمانی خه‌باتی کوردستانی ئێران
شهین عبدالقادری، زنی از اهالی بوکان، اکنون بیش از ۲ سال و نیم است که با ۳۰۰ ساچمه در سمت راست صورتش زندگی می‌کند؛ یادگار شلیک نیروهای سرکوبگر رژیم در جریان اعتراضات. او در تاریخ ۶ مهر ۱۴۰۱ هدف گلوله ساچمه‌ای قرار گرفت.
تنها چند هفته پس از این حادثه، در ۲۷ آبان ۱۴۰۱، همسرش عثمان مامه نیز ربوده شد. از آن زمان تاکنون یعنی نزدیک به ۹۰۰ روز شهین بدون هیچ اطلاعی از سرنوشت همسرش روزگار می‌گذراند. نه می‌داند زنده است و نه از جان باختنش خبری هست.
خانواده شهین در این مدت، به دلیل فشارهای امنیتی رژیم و فضای سرکوبگرانە، نتوانسته‌اند وضعیت خود را علنی کنند. با این حال بارها به نهادهای مختلف حکومتی در استان آذربایجان غربی مراجعه کرده‌اند، اما تنها پاسخی که دریافت کرده‌اند این بوده: «به شما اطلاع می‌دهیم»؛ همراه با این ادعا که عثمان هنوز زنده است.
